در بخش جدید گفتوگوی شاخص، مهندس محسن اربابیان به یکی از بحث برانگیز ترین موضوعات زیستمحیطی و ژئوپلیتیکی ایران میپردازد:
اینکه چرا کشوری با دسترسی همزمان به دریای خزر و خلیج فارس، همچنان با خشکی، تنش آبی و بحران اقلیمی مواجه است.
تغییر اقلیم هدفمند؟
اربابیان در این گفتوگو به اسنادی اشاره میکند که از دهه ۱۹۷۰ میلادی درباره توان برخی کشورها برای تغییر اقلیم بلندمدت سایر کشورها صحبت کردهاند. او میپرسد:
«اگر این فناوریها وجود داشته، چرا آثارش بیشتر روی کشورهایی مثل ما دیده میشود؟
کشوری که شمال و جنوبش آبه، چطور باید این قدر خشک بمونه؟»
تحریمهای محیط زیستی؛ بخش پنهان ماجرا
او توضیح میدهد که ایران تنها در بخش اقتصاد و سیاست تحریم نشده، بلکه شکلهایی از تحریمهای محیط زیستی و محدودیت در مدیریت منابع آب نیز مطرح بوده است.
به گفته او:
«میگن مدیریت آب نباید دست شما باشه چون اخلاقی نیست… ما همه جور تحریم شدیم؛ دیگه چی مونده؟»
پرسش اصلی: آیا اقلیم ابزار فشار است؟
این دیدگاه، بحثی بزرگ را باز میکند:
آیا بخشی از فشارهای خارجی علیه ایران در حوزه منابع آب، اقلیم و مدیریت محیط زیست نیز اعمال شده است؟
