با فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپ بک)، شش قطعنامه پیشین شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران دوباره اجرایی شدند. این تصمیم پس از آن صورت گرفت که قطعنامه پیشنهادی روسیه و چین برای تعویق بازگشت تحریمها با رأی منفی سایر اعضا مواجه شد.
بر اساس این مکانیسم، قطعنامههای ۱۶۹۶، ۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۸۳۵ و ۱۹۲۹ که طی سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ علیه ایران تصویب شده بودند، بار دیگر لازمالاجرا میشوند. این قطعنامهها محدودیتهای گستردهای در حوزههای هستهای، موشکی، تسلیحاتی، تجاری و مالی برای ایران به همراه دارند.
📌 جزئیات قطعنامههای بازگشته با مکانیسم ماشه
| شماره قطعنامه | سال تصویب | مفاد اصلی |
|---|
| ۱۶۹۶ | ۲۰۰۶ | ممنوعیت غنیسازی اورانیوم و بازفرآوری پلوتونیوم، الزام به همکاری با آژانس انرژی اتمی |
| ۱۷۳۷ | ۲۰۰۶ | ممنوعیت طراحی، توسعه و آزمایش موشکهای بالستیک با قابلیت حمل سلاح هستهای |
| ۱۷۴۷ | ۲۰۰۷ | ممنوعیت صادرات و واردات انواع سلاحهای سنگین و خدمات فنی و مالی مرتبط |
| ۱۸۰۳ | ۲۰۰۸ | اجازه بازرسی محمولهها و کشتیهای ایرانی، ممنوعیت ارائه خدمات سوخترسانی به کشتیهای مشکوک |
| ۱۸۳۵ | ۲۰۰۸ | تأکید مجدد بر تعهدات ایران و تکرار خواستههای قطعنامههای قبلی |
| ۱۹۲۹ | ۲۰۱۰ | انسداد داراییها و محدودیت تعامل مالی با بانکها و نهادهای ایرانی مرتبط با برنامه هستهای و نظامی |
با اجرای دوباره این قطعنامهها، محدودیتها علیه ایران در حوزههای تجاری، بانکی، کشتیرانی، نظامی و هستهای بهطور کامل بازمیگردند؛ موضوعی که میتواند پیامدهای اقتصادی و سیاسی گستردهای در سطح بینالملل به همراه داشته باشد.
