خشکسالی بیسابقه در قبرس و روی آوردن به آب شیرین کنها
قبرس با یکی از شدیدترین خشکسالیهای تاریخ خود مواجه شده است. کاهش بارندگی و ذخایر آبی رو به اتمام، دولت را مجبور به توسعه آب شیرین کنها کرده است. کشاورزان دیگر توان آبیاری زمینهای خود را ندارند و برای اولین بار، قبرس مجبور به واردات محصولاتی مانند گوجه فرنگی و هندوانه شده است.
چرا آب شیرین کنها تنها راهحل هستند؟
-
ذخایر سدها به ۲۱.۷٪ کاهش یافته، درحالی که پنج سال پیش ۹۷٪ بود.
-
دولت سهمیه آب کشاورزی را ۵۰٪ کاهش داده و کشت محصولات فصلی را متوقف کرده است.
-
پیشبینی میشود ارزش صنعت آبشیرینکن تا ۲۰۲۷ به ۲۰ میلیارد دلار برسد.
فناوریهای نوین و چالشهای زیستمحیطی
با استفاده از اسمز معکوس، نمک از آب دریا جدا میشود، اما این فناوری دو مشکل اساسی دارد:
-
مصرف انرژی بالا (قبرس برای هر مترمکعب آب ۱.۵ یورو هزینه میکند، پنج برابر دبی!)
-
تولید آبنمک فوق شور که تهدیدی برای اکوسیستم دریایی است.
راه حل های آینده
-
استفاده از انرژی خورشیدی برای کاهش هزینهها
-
استخراج لیتیوم از آبنمک (پروژه دانشگاه ملک عبدالله عربستان)
-
بهبود زیرساختهای آبی (مانند اسپانیا و کالیفرنیا)
نتیجهگیری: آیا آب شیرین کنها پایدار هستند؟
اگرچه آب شیرین کنها راهحل کوتاهمدت هستند، اما برای مقابله با بحران آب، مدیریت منابع، بازیافت و کاهش هدر رفت ضروری است.