در شرایطی که برلین مواضع سخت گیرانه تری نسبت به چین اتخاذ کرده و اختلافات دو طرف درباره سیاستهای صنعتی و ژئوپولیتیک افزایش یافته، سفر وزیر دارایی آلمان به پکن پیام بازگشت به گفتوگوهای اقتصادی و تلاش برای حفظ یکی از حیاتی ترین روابط تجاری اروپا را مخابره میکند.
معاون نخست وزیر چین، هه لی فنگ و وزیر دارایی آلمان، لارس کلینگ بایل، اعلام کردند که این دو کشور باید روابط تجاری خود را تقویت کرده و به تنشهای تجاری چند ماهه بین دومین و سومین اقتصاد بزرگ جهان پایان دهند.
سفر کلینگ بایل نخستین سفر یک وزیر از دولت صدراعظم فریدریش مرز است که بیش از شش ماه پس از روی کار آمدن ائتلاف تحت رهبری محافظهکاران انجام میشود. این سفر در حالی صورت میگیرد که ماه گذشته سفر یوهان وادِفول، وزیر امور خارجه آلمان، پس از رد شدن تقریباً تمام دیدارهای درخواستی او توسط چین، لغو شده بود.
روابط بین این دو قدرت بزرگ صنعتی (چین و آلمان) به دلیل محدودیتهای صادراتی چین بر تراشهها و عناصر خاکی کمیاب دچار تنش شده است که این امر اختلالات بزرگی برای شرکتهای آلمانی ایجاد کرده است.
کلینگ بایل گفت: ما باید از ظرفیتهای استفاده نشده بهره ببریم و همکاریهای چین و آلمان را گسترش دهیم و امیدواریم که هر دو طرف همسویی استراتژیهای توسعهی خود را تقویت کنند. او در عین حال از دومین اقتصاد بزرگ جهان (چین) خواست تا شرایط منصفانهای را با برلین (آلمان) تضمین کند.
کلینگ بایل کمتر از یک هفته پس از آنکه پارلمان آلمان یک کمیسیون تخصصی را برای بازنگری در سیاست تجاری این کشور در قبال چین منصوب کرد، وارد پکن شد.
هه لیفنگ پس از ملاقات آنها گفت: ما متعهد به همکاری با آلمان برای پرورش یک محیط کسبوکار منصفانه، عادلانه و غیر تبعیض آمیز هستیم.
چالشهای زمانه ما
با وجود تمام اختلافات بر سر حمایت پکن از روسیه و اقداماتش در منطقه هند-آرام، و همچنین انتقادات شدید برلین از سوابق حقوق بشری چین و سیاست صنعتی یارانه دار دولتی آن، این دو کشور همچنان توسط یک رابطه تجاری گسترده و سودمند متقابل به هم پیوستهاند.
پیوندهای اقتصادی آنها در حالی که تعرفههای دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، بازارهای جهانی را تحت فشار قرار داده است، حتی حیاتی تر شدهاند.
کلینگ بایل گفت: آلمان و چین با هم میتوانند پاسخهایی برای چالشهای زمانه ما بیابند. او در عین حال از پکن خواست تا با برلین برای پایان دادن به جنگ در اوکراین همکاری کند و اظهار داشت که چین میتواند نقشی کلیدی در این زمینه ایفا کند.
بر اساس دادههای چین، این کشور سال گذشته ۹۵ میلیارد دلار کالای آلمانی خریداری کرده است که حدود ۱۲ درصد از آن مربوط به خودروها بوده است. این میزان چین را در میان ۱۰ شریک تجاری اصلی اقتصاد ۱۹ تریلیون دلاری (آلمان) قرار میدهد. در مقابل، آلمان ۱۰۷ میلیارد دلار کالای چینی، که عمدتاً تراشهها و سایر قطعات الکترونیکی بودند، خریداری کرده است.
اما بر اساس دادههای مؤسسه مطالعات چین مِرکِیتور، برلین (آلمان) به عنوان یک شریک سرمایهگذاری برای چین حایز اهمیت است. این کشور در سال گذشته میلادی (سال ۲۰۲۴)، ۶.۶ میلیارد دلار سرمایه جدید تزریق کرده که این رقم ۴۵ درصد از کل سرمایهگذاری مستقیم خارجی ورودی به چین از سوی اتحادیه اروپا و بریتانیا را شامل میشود.
برای برلین (آلمان)، چین یک بازار خودرو تقریباً جایگزین ناپذیر محسوب میشود و مسئول تقریباً یک سوم فروش خودروسازان آلمانی است. شرکتهای آلمانی فعال در حوزه صنایع شیمیایی و دارویی نیز حضور پررنگی در این کشور دارند، هرچند که با فشار فزایندهای از سوی رقبای داخلی روبرو هستند.
روابط سیاسی شکننده
هر دو اقتصاد صادرات محور (چین و آلمان) به شدت تحت تأثیر تعرفههای ترامپ قرار گرفتهاند، که این امر به نوبه خود باعث شد چین در هشت ماه اول سال، از آمریکا پیشی بگیرد و به بزرگترین شریک تجاری آلمان تبدیل شود.
اما این وابستگی متقابل اقتصادی با یک رابطه سیاسی شکننده همراه است.
وزیر امور خارجه آلمان از زمان روی کار آمدن در ماه می، موضعی به طور فزاینده سختگیرانه در قبال چین اتخاذ کرده است و حتی پا را فراتر از وزیر پیشین امور خارجه، آنالنا بائربوک گذاشته است؛ بائربوک رئیسجمهور چین، شی جین پینگ را “یک دیکتاتور” نامیده بود.
انتظار میرود که مرز (صدراعظم آلمان) نیز به زودی از چین بازدید کند.
منبع: روییترز
