بریتانیا با طرح بلندپروازانه ساخت رآکتورهای هستهای کوچک مدولار (SMR) وعده آغاز «عصر طلایی جدید» انرژی را میدهد، اما کارشناسان هشدار میدهند که چالشهای فنی و اقتصادی این پروژه هنوز جدی است.
طرح بریتانیا و شراکت با آمریکا
دولت بریتانیا قصد دارد بیش از ۱۲ رآکتور هستهای کوچک مدولار در سراسر کشور بسازد تا وابستگی به انرژی روسیه کاهش یابد و مراکز داده برق پایدار دریافت کنند. این پروژه با مشارکت شرکت آمریکایی X-Energy و شرکت بریتانیایی Centrica کلید خورده است. همچنین شرکت Last Energy در بندر لندن گیتوی، یک نیروگاه هستهای میکرومدولار راهاندازی خواهد کرد.
با این حال، هیچ جدول زمانی مشخصی برای شروع بهرهبرداری ارائه نشده است و کارشناسان معتقدند فناوری، تأمین سوخت، و اخذ مجوزهای قانونی همچنان مانع اصلی هستند.
چالشها و محدودیتهای فنی
-
کارایی انرژی و اقتصاد مقیاس: رآکتورهای کوچک انرژی کمتری تولید میکنند و هزینه هر مگاوات در رآکتورهای بزرگ مقرون به صرفهتر است.
-
واکنشهای هستهای: نوترونها در رآکتورهای کوچک سریعتر از مرز خارج میشوند و بخشی از واکنش شکافت هستهای از بین میرود.
-
نیاز به استانداردسازی و کنترل: مراکز داده باید برق خود را با ۹۹.۹۹۵٪ اطمینان دریافت کنند، بنابراین کنترل دقیق انرژی حیاتی است.
فرصتها و جذابیتهای SMR
-
سرمایهگذاری غولهای فناوری: شرکتهایی مانند آمازون، گوگل و مایکروسافت به پروژههای SMR علاقه نشان دادهاند.
-
کاربرد در مناطق خاص: رآکتورهای کوچک برای پایگاههای نظامی دورافتاده یا مناطق قطبی منطقی هستند و میتوانند راه حلی سریعتر و کم هزینهتر نسبت به نیروگاههای بزرگ باشند.
-
انعطافپذیری فناوری: رآکتورهای کوچک میتوانند سریعتر ساخته شوند و با مدولار بودن، استانداردسازی قطعات و تولید خطی ممکن میشود.
دو نمونه رآکتور بریتانیا
-
Xe-100 (X-Energy): رآکتور گاز سرد با فناوری نوین، نیازمند حدود یک دهه برای دریافت مجوز قانونی.
-
PWR-20 (Last Energy): رآکتور آبفشرده آشنا، احتمالاً سریعتر وارد بازار میشود، اما فناوری نوآورانه کمتری دارد.
نتیجهگیری
با وجود محدودیتها، رآکتورهای کوچک مدولار میتوانند گزینهای جذاب برای تأمین انرژی مراکز داده و مناطق خاص باشند. اما کارشناسان هشدار میدهند که این پروژه نیازمند سالها برنامهریزی، سرمایه و مجوزهای قانونی است و همچنان با ریسکهای سیاسی و اقتصادی مواجه است.
